Search dyami insights

Voor elke zakenreiziger geldt: zorg dat je weerbaar en veiligheidsbewust op reis gaat. We leven in een wereld die constant verandert. En dat betekent dat de risico’s tijdens een zakenreis ook veranderen. Dyami ontzorgt op het gebied van veiligheid voor ondernemers en hun personeel op zakenreis in de vorm van uitgebreide bestemminganalyses, advies, weerbaarheidstrainingen en de benodigde voorbereiding voor veilig ondernemen in het buitenland. Zorgplicht voor veiligheid en gezondheid Het team van Dyami bestaat uit specialisten met ruime ervaring en experts in het veiligheidsdomein. Eric Schouten, oprichter van Dyami, heeft jaren bij de Inlichtingen- en Veiligheidsdienst gewerkt en hield zich daar bezig met onder andere dreigingen van buitenaf. Schouten: “De overheid waarschuwt de ondernemers wel voor de reisrisico’s, zoals bedrijfsspionage en terrorisme, maar doet en kan niet veel meer dan dat.” Toch heeft elke werkgever volgens de Nederlandse Wet een vergaande zorgplicht voor veiligheid en gezondheid van de medewerkers, oftewel een ‘duty of care’, tijdens werktijd en ook op zakenreis. Ontzorgen met een abonnement Dyami heeft drie abonnementen ontwikkeld: Silver, Gold en Titanium. Ieder abonnement is afgestemd op de specifieke behoefte van een bedrijf, een organisatie of ondernemer. Schouten licht dit toe: “De handelsmissie, het aantal zakenreizen en het aantal personeelsleden dat op reis gaat, zijn bepalende factoren aan de hand waarvan wij een inschatting maken, hoeveel advies-uren en analyses gewenst zijn. Ongeacht waar de zakenreis naartoe gaat, is het belangrijk om je bewust te zijn van de reisrisico's die je loopt. En hoe om te gaan met situaties zoals bedrijfsspionage, criminaliteit, rellen en demonstraties. Ik vind dat we hier een maatschappelijke verantwoordelijkheid hebben. En dat we de ondernemers en bedrijven moeten ondersteunen, zelfs volledig ontzorgen, bij het aangaan van die risico’s.” In het Titaniumpakket is onder andere ondersteuning ter plaatse een mogelijkheid. Sommige bedrijven of ondernemers hebben zo’n dienst echt nodig. Terwijl een ander bedrijf meer baat heeft bij de trainingen en een bestemmingsanalyse. Kortom het is maatwerk. De persoonlijke aanpak van Dyami Schouten legt de werkwijze van Dyami uit: "We vinden het belangrijk om de verbinding met onze klant te zoeken. We investeren daarom graag tijd en energie in het leren kennen van onze klant, want geen bedrijf is hetzelfde. Op deze manier kunnen we het bedrijf compleet ontzorgen.” Door middel van een reisbeleid kun jij goed voorbereid en veilig in het buitenland ondernemen en kan de zakenreiziger met een gerust gevoel op reis. Wij weten precies waar we welke informatie kunnen vinden. Wij helpen je graag om jouw beleid vorm te geven. Opstarten in het buitenland Zijn de internationale activiteiten van jouw bedrijf of organisatie ook geraakt door de huidige crisis? En ben jij hiervoor nog op zoek naar goede oplossingen? Vraag de Kickstartvoucher (t. w. v. maximaal 2500 euro) aan bij het RvO en gebruik deze voor de expertise van Dyami. Op de website reisvoorbereid.nl vind je meer informatie over veilig reizen, ondernemen in het buitenland en de producten van Dyami.

De invloed van pandemieën op de sociale wereld en de veranderende risico omgeving In reactie op het artikel 'COVID-19 and the future of travel' van Bob Rehorst, wijst dit artikel op de veranderende sociale wereld tijdens pandemieën en benadrukt verder wat dit betekent voor de risico-omgeving in verschillende samenlevingen. De sociale onrust nam al toe voordat COVID-19 zichzelf aan de wereld introduceerde. De verwachting is echter dat sociale onrust na de pandemie in veel landen over de hele wereld een grotere rol zal spelen en verder zal toenemen. Deze onrust kan grote gevolgen hebben voor de bedrijfsvoering van organisaties die wereldwijd actief zijn. Het is daarom essentieel om ontwikkelingen in sociale stabiliteit te volgen en te identificeren hoe deze een risico kunnen vormen voor de bedrijfsvoering wereldwijd. Deze Dyami Insight schetst de verwachtingen, motivaties en structuren van sociale onrust tijdens de pandemie, wanneer lockdown-maatregelen worden versoepeld en na de pandemie. Sociale onrust ten tijde van een pandemie Voor COVID-19 nam de sociale onrust wereldwijd toe. Carnegie Endowment heeft sinds 2017 wereldwijd ongeveer 100 belangrijke antiregeringsprotesten geïdentificeerd. Volgens het instituut hadden acht van de twaalf landen in Zuid-Amerika te maken met hevige protesten. Volgens de Global Peace Index (PCI) zijn de gevallen van sociale onrust de afgelopen tien jaar verdubbeld. Er braken protesten uit tegen kwesties van economische onzekerheid en politiegeweld tot politieke instabiliteit. COVID-19 had een ernstige impact op deze protesten. Regeringen legde hun inwoners lockdowns op, waardoor mensen niet de straat op konden of zich in groepen konden verzamelen. Toen de maatregelen werden opgeheven, gingen mensen echter weer de straat op om te protesteren tegen lockdown-maatregelen, overheidsbeleid, corruptie en economische onzekerheden. Duizenden mensen verzamelden zich in de straten van grote steden, ook in Europa. In Londen en Berlijn, bijvoorbeeld, werd geprotesteerd tegen lockdowns, social distancing en het gebruik van mondkapjes. Ook in de Verenigde Staten verzamelden mensen zich op straat om te protesteren tegen de lockdowns. In Michigan bijvoorbeeld verzamelden demonstranten zich op straat, soms gewapend. Demonstranten klaagden over het verlies van werkgelegenheid en andere economische en sociale problemen als gevolg van het beleid van de regering. Sommigen waren van mening dat als ze niet ziek waren, ze de vrijheid moeten krijgen om door te gaan met hun normale leven. Als gevolg hiervan is de Verenigde Staten een van de zwaarst getroffen landen ter wereld tijdens de pandemie. Verhoogde sociale en economische ongelijkheid en onzekerheden Het is verleidelijk om te denken dat COVID-19 ons allemaal hetzelfde behandelt; dat is niet zo. Medisch, economisch, sociaal en psychologisch zijn er significante verschillen. De Internationale Arbeidsorganisatie heeft berekend dat de pandemie ongeveer 195 miljoen banen zal vernietigen en het inkomen van 1,25 miljard mensen drastisch zal verminderen. De volksgezondheid maatregelen om de verspreiding van het virus een halt toe te roepen, zullen aanzienlijke gevolgen hebben die de sociale en economische ongelijkheden wereldwijd zullen verergeren. De pandemie heeft invloed op alle segmenten van de samenleving, maar treft vooral mensen in kwetsbare situaties. Degenen die in armoede leven, ouderen, jongeren en inheemse groeperingen, zullen naar verwachting het hardst door de pandemie worden getroffen. Degenen die in armoede leven, vooral die landen waar de productie vastliep, zullen nog meer achtergesteld raken. Jongeren zullen minder kansen op werk en onderwijs ervaren en de economische zekerheid zal afnemen. Ouderen zijn minder in staat voor zichzelf te zorgen gedurende een lockdown en ervaren grotere gezondheidsrisico's. Inheemse groeperingen hebben een gebrek aan toegang tot essentiële diensten, gebrek aan cultureel passende gezondheidszorg en, indien aanwezig, minder en onderbemande medische voorzieningen. Deze toenemende ongelijkheden, gecombineerd met vele onzekerheden over bestaan, kunnen het wereldbeeld van mensen drastisch beïnvloeden. Daardoor kunnen de toenemende ongelijkheden intense gevoelens van oneerlijkheid veroorzaken bij de mensen die tijdens en na de pandemie minder bevoorrecht zijn. Het kan ook de gepolariseerde gedachten van hen (die bevoorrecht zijn) en van ons (die achterblijven) in samenlevingen verder doen opleven. Pandemieën en sociale stabiliteit Pandemieën zijn een groot risico voor de sociale stabiliteit. Historisch gezien is het bekend dat pandemieën, zoals de Spaanse griep, in de jaren daarna aanleiding gaven tot ernstige vormen van sociale onrust. Gevoelens van woede en onvrede die ontstaan ​​tijdens lockdowns en restricties, zullen toenemen en grotere sociale instabiliteit creëren. Toegepast beleid om de verspreiding van het virus te voorkomen is in strijd met de belangen van sommige mensen. De pandemie heeft grote gevolgen voor de economische en sociale gelijkheid, en de psychologische schok kan mensen ertoe aanzetten om irrationele verhalen te geloven. Meer nog, met de sociale onvrede over de huidige situatie, zoeken mensen naar verhalen die ze liever zouden geloven. Groeperingen als Virus Waanzin en de ontkenning van de ernst van de pandemie, die zich in de publieke opinie verspreidden en wereldwijd door verschillende politieke leiders wordt gesteund, zijn het symptoom van potentieel gevaarlijke wrijvingen binnen samenlevingen. De impact van de pandemie op de sociale en economische verhoudingen veroorzaakt een sluimerend gevoel van publieke onvrede. Mensen verliezen hun baan en economische veiligheid. De pandemie laat zien dat niet iedereen hetzelfde wordt behandeld en dat mensen in de samenleving, veroorzaakt door de toenemende ongelijkheid, vormen van deprivatie kunnen voelen. Gevoelens van deprivatie doen zich voor wanneer mensen een gebrek aan iets ervaren dat zij als essentieel beschouwen (bijvoorbeeld geld, rechten, politieke stem en status). Dit gevoel van deprivatie zou kunnen leiden tot verdere vormen van onrust binnen samenlevingen, en meer mensen zouden zich getroffen kunnen voelen. Dit kan ertoe leiden dat meer mensen zich kunnen identificeren met de vormen van sociale onrust die al waarneembaar waren voor de pandemie en die in de toekomst zullen opleven. Wat kunnen we verwachten We kunnen leren van het idee dat de sociale onrust al toenam voordat COVID-19 zich aan de wereld introduceerde. De lockdowns hebben de protesten en andere vormen van sociale onrust gedeeltelijk stopgezet, maar gezien de situatie tijdens en na de pandemie, kunnen vormen van sociale onrust nieuwe afzetmogelijkheden vinden en sterk de kop opsteken nadat lockdowns zijn opgeheven of wanneer de pandemie voorbij is. Wanneer vormen van ongelijkheid, gevoelens van gebrek aan basisbehoeften, discriminatie, gevoelens van oneerlijkheid, verdeeldheid tussen hen en ons, en wereldwijde werkloosheid niet op de juiste manier worden aangepakt, kan de opkomende sociale crisis de sociale structuren en relaties in alle delen van de wereld veranderen. De huidige crisis zal een aanzienlijke impact hebben op de stabiliteit in veel landen en de bedrijfsvoering over de hele wereld. De risico-omgeving van landen kan drastisch veranderen, en de wereld zal er na de pandemie anders uitzien. Bij toekomstige reizen, wanneer we ons wagen aan landen die we vroeger vaak bezochten, vinden we misschien niet de bestemmingen die we ons herinneren. Een goed en algemeen begrip van de sociale wereld is cruciaal om te helpen navigeren door de veranderende risico omgeving. Dit helpt bij het begrijpen van beleid, maatregelen en vormen van onrust die zich over de hele wereld zullen voordoen. Auteur: Jaap Muijs is global security consultant at Dyami, en studeert momenteel de master International Security aan de RijksUniversiteit Groningen waar hij onderzoek doet naar sociale structuren die de internationale veiligheid beïnvloeden.

Misschien gaat het bijzonder goed met jouw bedrijf en wil jij je product of jouw kennis naar het buitenland brengen. Misschien dat je tijdens de pandemie van het coronavirus thuis opgesloten zat, deed je verlangen naar een carrière elders. Of misschien heb je gewoon genoeg van de Hollandse grijze luchten en heb je zin in avontuur. Als je op zoek bent naar nieuwe kansen en een bloeiende omgeving, dan is Colombia wellicht het land voor jou. Maar wat weet je er echt van? Misschien heb je de tv-serie Narcos bekeken of een heleboel boeken over Pablo Escobar gelezen. Je kent de FARC, of ​​de Revolutionaire Strijdkrachten van Colombia, misschien als de guerrilla die het land decennialang terroriseerde en nu een vredesovereenkomst met de regering sloot. Je herinnert je misschien ook de belegering van het Paleis van Justitie in 1985 onder leiding van een andere guerrilla, de 19 april-beweging, of de autobom van 2019 die explodeerde in Bogotá waarvoor het Nationale Bevrijdingsleger (ELN) verantwoordelijk was. Guerrillaoorlog en cocaïnehandel zijn ongetwijfeld (enkele van) de realiteiten van het land - vaak geromantiseerd voor amusementsdoeleinden. Dit zijn echter grote namen, grote evenementen, grote groepen. Mensen denken weinig aan het ‘alledaagse’ Colombia en denken zelden verder dan de eerste indrukken van het land. Wist je bijvoorbeeld dat Colombianen, vooral in de hoofdstad, echte vroege vogels zijn? De meeste mensen stellen zich Colombia voor als een ‘siësta-paradijs’, maar in werkelijkheid gaat de wekker om 5.30 uur en beginnen de zaken om 7.00 uur. Eenmaal op het werk krijgt je zoveel tinto, of zwarte koffie, die je nodig heeft om alert te blijven. Voor de lunch ga je naar het restaurant op de hoek van de calle, waar je een volledige maaltijd en een tropisch sapje naar keuze kunt nuttigen voor ongeveer € 2,50 in totaal. Je kunt verwachten om 18.00 uur thuis te zijn - of 20.00 uur als je vastloopt in de spits. Stel je voor dat het verkeer je niet bang maakt en dat je besluit naar een van de prominente steden zoals Bogotá, Medellín of Cali te verhuizen. Tijdens dit, door koffie gedreven, leven zou beveiligingsbewustzijn een van jouw belangrijkste zorgen moeten zijn. Niet uit angst voor de aanval van een FARC, maar voor de mogelijke ‘alledaagse’ gevaren van de stad. Niet alleen de ‘bedrijfscultuur’ kan anders zijn dan de Nederlandse, maar ook gebruiken, geschiedenis en percepties verschillen sterk van jouw vaderland. Als je zich daar niet van bewust bent, kan dat namelijk enkele problemen opleveren. Men moet daarom goed op de hoogte zijn van de omgeving waarin men wil opereren, om veiligheidsrisico's te evalueren en de veiligheid van zowel het bedrijf als de lokale bevolking te waarborgen. Colombia is een land met tal van natuurlijke bronnen, getalenteerd menselijk kapitaal, een stabiel klimaat en een veelbelovende economische groei (in de tijd vóór Covid-19). Het is echter ook een plek die in zijn geheel moet worden begrepen, de kracht ervan moet worden gewaardeerd en goed moet worden gelet op de mogelijke problemen. De inkomensongelijkheid in Colombia is bijvoorbeeld een van de hoogste in Latijns-Amerika. De inkomensverschillen zijn duidelijk merkbaar als je door de straten van de hoofdstad loopt, waar chique gebouwen uitkijken op verarmde straten. Zulke zichtbare ongelijkheden, in combinatie met wijdverbreide corruptie en passiviteit van de overheid, wekken gemakkelijk onvrede en wrok onder de bevolking op. Nu de economische spanning van de Covid-19-uitbraak verslechtert en mensen zonder geld en voedsel zitten, moeten mensen die het land binnengaan bijzondere aandacht besteden aan zo'n sociale ‘bagage’ en voorzichtig zaken doen. Gevoelig zijn voor de realiteit van het land en de lokale bevolking actief betrekken, kan vaak betekenen dat de kans op represailles, stakingen of plunderingen wordt verkleind, maar men moet zich bewust zijn van deze kwesties en er grondig over nadenken. In ‘alledaags Colombia’ is het zelfs niet ongebruikelijk om protesten te zien uitbreken in de straten van de belangrijkste steden. Ze variëren van kleine bijeenkomsten tot grote rellen, of de een kan evolueren naar de andere. Daarom is het altijd belangrijk om lokaal nieuws te volgen en te letten op wanneer aangekondigde stakingen zullen plaatsvinden. In Bogotá zijn er al jaren studentenprotesten, die de hoofdstad soms dagenlang stilzetten. Zelfs als ze niet escaleren in geweld, kunnen wegen worden geblokkeerd en blijven mensen thuis of op het werk vastzitten. Voor een ondernemer die zich gemakkelijk moet kunnen verplaatsen en met de auto of het openbaar vervoer naar de werkplek moet, is dit natuurlijk niet een wenselijk scenario. Je moet echter ook weten dat wandelen, naast lang woon-werkverkeer (bijvoorbeeld van het noorden van de stad naar het centrum), meestal redelijk veilig is als er een (vreedzaam) protest gaande is, zolang je maar weet waar je heen moet en vermijd het middelpunt van de commotie. Het is echter ook belangrijk om te begrijpen waar alle woede vandaan komt. De meest recente protesten waren gericht op politiegeweld, na onduidelijke omstandigheden over de moord op meer dan 10 mensen in Bogotá en na een video van een politieagent die een jonge rechtenstudent executeerde. Als reactie op deze protesten stelde president Ivan Duque een paar dagen geleden voor om zich te registreren voordat hij verplicht protesteerde en het dragen van kappen tijdens schermutselingen illegaal. Dergelijke maatregelen consolideren de macht van de politie over demonstranten en gaan niet in op verzoeken van mensen. Verdere protesten en stakingen zijn al gepland en zullen waarschijnlijk niet snel eindigen. Deze feiten tonen aan dat het probleem niet alleen ligt bij de protesten, die soms, en meestal tegen het einde van de dag, kunnen uitmonden in gewelddadige botsingen, maar ook ernstige scheuren vertoont in het structurele apparaat van het land. Staatstroepen die geweld gebruiken tegen burgers, een niet reagerende politieke klasse en grote economische ongelijkheden zorgen voor een explosief recept. Daar komt nog bij dat de Covid-19-maatregelen die zijn genomen om de verspreiding van de ziekte tegen te gaan, de Colombiaanse economische ontwikkeling waarschijnlijk zullen vertragen en de werkloosheidscijfers zullen verhogen. President Duque heeft een hulppakket opgezet om zowel bedrijven als werknemers te helpen, maar de hulp is mogelijk onvoldoende. Als de situatie aanzienlijk verslechtert of als de regering de levering van het hulppakket vertraagt, zullen de protesten waarschijnlijk weer oplaaien. Daar komt nog bij dat, sinds de covid-19 lockdown in augustus is opgeheven, kleine criminaliteit en aanvallen op persoonlijke veiligheid weer zullen toenemen, nadat ze in het voorjaar aanzienlijk zijn gedaald. Dit maakt beveiligingsbewustzijn belangrijker dan ooit. Als dit je vreemd in de oren klinkt, maak je geen zorgen - Colombia is radicaal anders dan Nederland, maar dat betekent niet dat er niet kan worden geleefd, verkend en geliefd. Het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken promoot Colombia momenteel als een land met tal van kansen in verschillende sectoren - en ze hebben gelijk. Als je een bedrijf hebt (of van plan bent er een te bouwen), je houdt van warm weer, zwarte ‘tinto’ koffie en een fervente sociale omgeving, dan moet je Colombia in gedachten houden. Bewustwording moet gewoon jouw sleutel zijn om in veiligheid te leven en met respect voor de cultuur en geschiedenis van de gastheer. Uiteindelijk is het begrijpen van de context een onderdeel van maatschappelijk verantwoord ondernemen, want het verzekeren van een cultuurgevoelige benadering van zaken kan ook de levensduur en duurzaamheid van jouw project ten goede komen. Maar hoe doe je dat? Vertrouwen op lokale organisaties zoals Holland House Colombia (Bogotá, Cl. 90 # 19-41) kan een nuttige eerste stap zijn. Ook een beroep doen op lokale kennissen, vrienden of misschien zelfs familie is een andere oplossing. Maar hoe zorg je voor de veiligheid van je product, je medewerkers en het welzijn op lange termijn van je businessplan? Daarvoor zijn wij van mening dat men, voordat men zaken gaat doen in het buitenland, moet weten wat men zou kunnen aantreffen als men eenmaal het vliegveld verlaat. En we kunnen helpen bij het opbouwen van die kennis. Download als PDF Door: Alessia Cappelletti Alessia is Global Security Analyst. She has field experience in South America, Colombia especially, which makes her largely acquainted with the security challenges of the Latin American context. She is particularly interested in the issues posed by criminal organizations and illegal trading and their effect on aviation and personal security. Her expertise range from conflict analysis and investigation to human rights protection and criminality.

We should take note of the possible security risks that this response-wave may carry for individuals operating abroad. Be aware of your surroundings and be aware of the situation. Due to rising tensions surrounding President Macron, businesses overseas with European roots have a heightened level of risk. The condemnation of Macron by governments like Pakistan, Iran, and Turkey, framing it as an attack against Muslims, carries the potential for a major international response. The subsequent defense by European leaders is being met by widespread outrage. Today, Pakistan’s upper house of parliament has unanimously passed a resolution condemning the French president’s statement regarding Muslims and Islam. This resolution is in response to Marcon’s description of Islam as a religion ‘in crisis’ worldwide and the projection of caricatures of the prophet Muhammad. France’s response, in turn, was a statement made in reaction to the beheading of a teacher who had shown these caricatures in a class about freedom of speech, by an 18-year old Chechnyan. The international backlash is intensifying after the Turkish president Erdogan prompted the French Foreign minister to recall its ambassador in Ankara. Iran’s foreign minister wrote on Twitter: “Muslims are the primary victims of the ‘cult of hatred’ - empowered by colonial regimes & exported by their own clients. As a consequence of the global response, #BoycottFrenchProducts is trending. The global wave of responses is sparked by either support or condemnation on both sides. It seems that the actions of two people can create an enormous international backlash. Dutch PM Mark Rutte tweeted the following: “President Erdogan’s words addressing President @EmmanuelMacron are unacceptable. The Netherlands stands firmly with France and for the collective values of the European Union. For the freedom of speech and against extremism and radicalism.” The outspoken nature of both support or condemnation of President Macron seems to spark increasingly harsh responses across the world. We should take note of the possible security risks that this response-wave may carry for individuals operating abroad. Be aware of your surroundings and be aware of the situation. #BoycottFrenchProducts is trending, calling for people around the world to stop purchasing French products as a protest. The current image was shared as a guideline for this movement.

Dyami is er trots op dat wij al geruime tijd ondersteuning geven aan de levering van beschermende maskers aan Nederlandse ziekenhuizen. Hier de eerste shipment van 400.000 van 1.5 miljoen maskers die is aangekomen. Samen met onze partner IB Consultancy zorgen we ervoor dat er nog meer leveringen zullen plaats vinden. Wij helpen o.a. met crisismanagement en coördinatie luchttransport. Hulde aan de inzet van de inkoopteams van ErasmusMC, LUMC en GGDHM.

By: Bob Rehorst In late October 2020, Yemen’s Houthi militant group, which is continuing to exercise control over most of South Yemen, has been targeting Saudi airports and air bases. The Iran-backed Houthi militants have launched numerous aerial attacks using drones and small aeroplanes directed at Saudi territory. These attacks are in response to the extensive and continuous aerial assaults executed by the Saudi-led coalition against the Houthi militants. It has been reported that the Saudis have been downing Houthi drones regularly. With a steady increase in offensive action among the parties, it begs the question if de-escalation is even possible in the near future. The UN has advocated a ceasefire in the region, but that was short-lived. Usually, warring parties in conflict tend to move towards the negotiating table when the time is ‘ripe’. Conflict ‘ripeness’ refers to a key moment for engagement during a conflict in which the situation suggests that parties have reached a ‘mutually hurting stalemate’ (MHS). William Zartman, in his paper on the timing of peace initiatives, articulates that MHS’s occur “[...] when parties find themselves locked into a conflict from which they cannot escalate to victory and this deadlock is painful for both of them”. The conflict, commonly referred to a proxy-war between Iran and Saudi-Arabia, could initially be considered an asymmetric one given the military dominance of the Saudi-led coalition. Conflict, however, catalyzes learning curves and accelerates scientific advancements. As such, the Houthis have adapted significantly to their predicament and developed a series of well-functioning Unmanned Aerial Vehicles (UAVs). A new type of drone appeared in 2018, which can fly up to 1,200 - 1,500 km according to the UN, posing a threat to Riyadh, Dubai, and Abu Dhabi. The improved capabilities of the Houthis allows them to portray themselves as a military power with an increased level of sophistication. This means that the ‘asymmetry’ of the conflict is slowly, but surely, balancing out, and the warring parties are moving closer in their military capabilities. If this is indeed the case, one could say that they are moving closer to a MHS, but it could also escalate even further with more damage, more casualties and detrimental regional consequences. At this point, one might wonder whether interventionists can nudge the conflict towards its ‘ripeness’. Can conflict ‘ripeness’ be-accelerated? Firstly, policy makers tend to suggest sometimes that assisting rebel groups by supplying materials can create a ‘ripe moment’ for intervention. While this notion has recently been debunked by Niklas Karlén, it appears to miss the point of the notion of ripeness. William Zartman never intended to offer weapons to the weaker parties of a conflict to ‘make it a fair fight’. Even if he did, and this strategy is used to accelerate the moment of an MHS, the quantitative study by Karlén suggests that external support is likely to reduce the likelihood of negotiations between the warring parties. Secondly, given that there is a global pandemic raging, we could argue that both sides are hurting at the moment. Indeed, on 23 March 2020, UN Secretary-General António Guterres called for a global ceasefire with the aim to combat the COVID-19 pandemic. Yemen, which is already prone to outbreaks of Cholera and famine, has sometimes opened its doors to humanitarian assistance amidst the warfare, though none have resulted in lasting political developments. The Houthis took advantage of the global ceasefire in April 2020, and utilised the momentary lull to gain more territory, according to a special report by the United States Institute of Peace. Perhaps we should not be so naïve as to suggest that the presence of a pandemic changes existing conflict dynamics. The power of a name Throughout the conflict, Saudi Arabia has been very enamored of calling the Houthi’s ‘terrorists’. Analysts and policy-makers, on their part, have often referred to ‘Houthi rebels’. However, considering the Houthi’s increased capabilities, territorial sustenance, and regional influence, terms like ‘rebels’ or ‘terrorists’ do not seem as appropriate as one might think. More to the point, numerous conflict scholars have pointed out that the ‘naming’ of a group of actors can have a significant effect on the dynamics of a conflict. Naming groups ‘terrorist’, while frequently supported by global actors, does not promote dialogue, nor does it invite such actors for negotiation. Indeed, Michael Bhatia, an Oxford researcher on the politics of naming, supports this argument. He suggests that once assigned, the power of a name is thusly strong that it results in a series of powerful associations with that name, rather than with the reason why it was assigned. In other words, naming a group ‘terrorist’ or ‘rebel’ does not only suggest a discreditment or underestimation of their capabilities, it also closes the door to possible further negotiations. Take for example the protracted nature of the continuous conflict with the FARC in Colombia, whom were also continuously labelled as ‘terrorist’. The FARC only started negotiations once they had reached a stalemate, and after being labelled a terrorist group for over fifty years. The question that remains We now know that the conflict in Yemen is becoming increasingly sophisticated in its military advancements. Whether these advancements are for the better, is still an open question. It could be that moving towards symmetric military capabilities can pave the way to a mutually hurting stalemate. On the other hand, it could also bring the devastation of the conflict to a whole new, undesirable level. This article is a publication of the Dyami Early Warning for International Security (DEWIS) Working Group. For source references, please download the PDF version. About the author: Bob Rehorst is a Global Security Analyst at Dyami. He has extensive field experience in the Levant-Middle East region, North Africa and Sub-Saharan Africa. He holds a Graduate Degree in Conflict Studies and Human Rights, and an Undergraduate Degree in Cultural Anthropology, both from Utrecht University. Bob specializes in geopolitics, conflict development and global crises.

Safety and security are top priorities at Transavia Airlines and great care is taken to ensure that all security standards are met and exceeded. With the reality of there being an ongoing threat to civil aviation in general, security awareness is much more than another training duty for staff. We provide several aviation security update session during the winter recurrent training for the cockpit crews of this Dutch airline. Our interactive security awareness update sessions cover the latest threats against civil aviation, cyber security, insider threats and personal safety. Security awareness is considered part of an employee’s professional training, Dyami can help you with your training needs, please contact us for more information. #awareness #aviationsecurity